‘Jij hebt klit!’ zei filmmaker Houda Benyamina.

 

Of eigenlijk, in het Frans, op het podium in Cannes: ‘Je vais te dire, t’as du clito!’ Als in de vrouwelijke, betere versie van jij hebt ballen.

Dat zei Benyamina vanaf het podium in de stad van het Filmfestival tegen voorzitter Édouard Waintrop die ervoor gezorgd heeft dat haar film Divines werd vertoond in Cannes, en in de prijzen viel. Het is een film over twee vriendinnen in een voorstad van Parijs. Niet alleen maakt ze er films over, maar Benyamina laat ook kansarme jongeren uit die voorsteden acteren in haar project 1000Visages. Dé manier om de nieuwe Dépardieux en Délons te vinden, volgens Benyamina, want die twee grote Franse acteurs kwamen ook uit volksbuurten.

Jij hebt klit, ik vind het een topuitdrukking die breed ingevoerd moet worden, doen jullie mee?

Europa kan ook wel wat klit gebruiken. Of beter, ze heeft het wel, maar doet er vooralsnog weinig mee. Zou dat komen door al die mannen in grijze pakken?

Dit zijn mijn verjaardagswensen voor Europa

Europa viert dit weekend haar zestigste verjaardag in Rome (op zich een goede plek voor een feestje). En in plaats van weer een bericht over hoe de EU uiteenvalt en bijna geen toekomst meer heeft zoals werkelijk alle media doen, tijd voor wat mooie wensen voor Europa’s (en onze eigen) toekomst. Want onze zestigjarige dame moet nog een tijdje mee, wat mij betreft.

Lieve Europa, dit is wat ik jou wens op je verjaardag: 

Wens 1: Dress however the fuck you want, EUropa

Jonger worden kan niemand, maar alle ballast die je maar tegenhoudt om te shinen van je afwerpen gaat misschien zelfs wel beter als je zestig wordt. Dus bekijk deze 24 styletips voor ladies boven de 30 en doe er lekker niks op uit. Want dat is wat je nu mist, je loopt eigenlijk nu al een jaar of tien in beige kleren terwijl je zoveel hebt om trots op te zijn. Uit die beige gevalletjes en aan die fuck you heels.  En vertel wat er mis gaat en hoe je dat probeert op te lossen, maar ook dat je trots bent op al zo lang vrede en zo veel welvaart. Want je mag er zijn, Europa. Doe bijvoorbeeld inspiratie op (inhoudelijk, niet qua kledingstijl) bij de EVP-Europarlementariër Esteban González Pons: ‘Europa is geen markt, Europa is de wil om samen te leven. […] Europa is vrede na de ramp van de oorlog, […] de vrijheid in Griekenland, Spanje en Portugal, de val van de Berlijnse muur, het einde van het  communisme. Europa is de welvaartstaat, het is democratie.’ Vergeet ondertussen ook niet met dit soort speeches ons Europeanen aan te spreken, en dat brengt me bij mijn tweede wens voor jou.

 

Wens 2: Een paar fijne nieuwe gewoontes

Maar hoe betrek je die Europeanen dan? EU-expert en naar eigen zeggen ‘sceptische eurofiel’ Giles Merritt deed in een interview in Trouw deze week wat ideeën voor fijne nieuwe gewoontes waardoor je je denk ik beter gaat voelen, Europa. Zorg allereerst voor EU-brede referendum over deelonderwerpen van EU-beleid, bijvoorbeeld Brexit-gerelateerde onderwerpen en elementen van migratiebeleid. Zodat alle Europeanen zich betrokken voelen. Van het ‘Europese democratische tekort’  waar het steeds over gaat naar het creëren van zo’n demos, een volk van Europeanen dat betrokken wordt.

Ook zou het helpen als elke EU-lidstaat een EU-minister had, en dat die EU-ministers zich allemaal vestigen in Brussel. Nu al zijn er van alle lidstaten in Brussel ambassades, of in jargon Permanente Vertegenwoordigingen, die heel veel voorwerk doen. Diplomatiek en niet heel zichtbaar. Met zo’n EU-minister wordt die ambassade een ministerie en wordt het werk dat daar gedaan wordt veel zichtbaarder. En geen enkel EU-land kan meer zeggen dat ze er niet bij waren toen Europa iets besloot.

 

Wens 3: EEn nieuwe Bril

Merritt die ik hierboven noemde zei nog iets anders: ‘We kunnen niet doorgaan zoals nu. We kunnen ook niet achteruit. Dus moeten we vooruit.’  Maar wel anders dus. Kijk eens door een nieuwe bril.
Hoogleraar EU-recht Luuk van Middelaar gaf dit weekend in de Volkskrant het perfecte advies: het nieuwe Europa moet beschermen, improviseren en oppositie toelaten. Allereerst beschermen: niet alleen vrijheid bieden aan hoger opgeleiden maar ook je inwoners beschermen die thuis veel te verliezen hebben.

Dat betekent zorgvuldig omgaan met onze grenzen, het sociaal beleid en de zorg. En de discussies daarover open voeren.
Om relevant te blijven moet je kunnen improviseren. De afgelopen jaren ging een EU-land bijna failliet, kwamen tienduizenden vluchtelingen naar ons continent, en je bood oplossingen. Je zag dat er in overleg met lidstaten oplossingen gevonden kunnen worden. Niet alles gaat meteen optimaal, maar we praten erover en we doen er iets aan.

Het laatste, oppositie waarderen en toelaten, dat is misschien wel het belangrijkste. Het Europa dat je bent geworden, een dame met een eigen munt, eigen buitengrenzen en eigen macht, dat roept tegenkrachten op, hogere verwachtingen en dieper wantrouwen. Dat is niet erg, dat is democratie.  Niet alle kritiek is meteen anti-Europees, het biedt aanknopingspunten om jezelf verder te verbeteren. Europa is de grootste innovatie ooit. Wie zegt dat alles wat er gebeurt vlekkeloos moet gaan? Kritiek is interessant.

Met een beetje klit, en dat heb je, kun je kritiek de komende tijd prima aan.

Ik wens je een geweldig jaar!

Liefs, Audrie